Je hebt altijd een keuze. Als je dit een aantal jaren terug tegen mij had gezegd, had ik je niet geloofd.
Tot een aantal jaren terug was ik ervan overtuigd dat ik geen keuze had. Nergens in. Mijn leven ‘overkwam’ mij ‘gewoon’. Van kleins af aan wilde ik altijd aardig gevonden worden. Door mijn traumatische jeugd, leerde ik om mij zoveel mogelijk aan te passen aan anderen. Zolang ik dit deed was ik veilig. Ik werd altijd ‘lieve Karin’ genoemd. Voor mij was dit toen een bevestiging dat ik het goed deed, en dat gaf mij een goed gevoel. Was dit eigenlijk wel zo? Voelde ik mij eigenlijk wel echt goed? Het voelde veilig, maar was niet goed.
Doordat ik mijzelf altijd aan anderen aanpaste, wist ik op een gegeven moment niet meer wie ik was. Ik was heel ver van mijzelf verwijderd. Als iemand mij vroeg wat ik bijvoorbeeld leuk vond; wist ik het ‘gewoon’ niet! Daarnaast was er ook iets anders ontstaan; ik kwam in een slachtofferrol terecht. Omdat ik mij altijd aanpaste aan anderen, wist ik niet hoe het was om mijn verantwoordelijkheid te nemen voor dingen. Als er weer eens een life event om de hoek kwam kijken, dacht ik alleen maar: “Dat mij dit weer moet overkomen.” En hier bleef ik in hangen. Dat schoot natuurlijk helemaal niet op. Alleen had ik toen niet het inzicht en de tools die ik sinds een aantal jaren terug heb. Het ontzettend krachtige inzicht; je hebt ALTIJD een keuze.
Life events, emotionele gebeurtenissen, horen bij het leven. Die gebeuren, daar heb je niets in te kiezen. Waar je wel invloed in hebt is de keuze hoe je hiermee omgaat. Bijvoorbeeld; je hebt een baan waar je het helemaal niet meer naar je zin hebt. Dan heb je een keuze; Blijf je klagen (slachtofferrol) en blijf je in die baan zitten. Of ga je onderzoeken wat voor soort werk jij wel leuk vindt, en waar jij wel gelukkig van wordt? En hier uiteindelijk actie op nemen? Bijvoorbeeld; praten met je leidinggevende, solliciteren op een andere baan.
Zo heb ik ervoor gekozen om anders naar mijn verleden te kijken. Niet meer als slachtoffer, maar als leerzame ervaringen. Pijnlijke ervaringen, die ik heb verwerkt. Die verwerkte pijn heb ik ingezet om andere mensen te helpen die heftige life events hebben ervaren.
Alleen.. hoe start je met het maken van een andere keuze? Door anders naar een situatie te kijken. Hierdoor ga je ook anders naar jezelf kijken, jouw rol in die bewuste situatie. Dit is nog niet zo makkelijk. Wat helpt; kijk op een afstand naar een situatie waar je nu mee dealt. Visualiseer dat je uit de situatie stapt, en bekijk het op een afstand alsof je via de ogen van een ander kijkt. Kijk dan eens wat er gebeurt. Het kan zijn dat je eerst heel kwaad wordt of juist heel verdrietig of beide. Laat het er maar allemaal zijn. Geef je emoties de ruimte. Hierdoor kom je steeds dichter bij jezelf. Doordat je dichter bij jezelf komt, weet je steeds beter wat je nodig hebt. Van daaruit kun je stapje voor stapje keuzes maken waardoor je anders naar een situatie gaat kijken. Hierop onderneem jij actie, zodat je de situatie (indien mogelijk) kan veranderen of anders naar een situatie te kijken zodat jij je er voordeel mee kunt doen; ook stap voor stap. Met zelfcompassie, op een manier die goed voor jou is.
